"Het komt vaak voor dat reumatoïde artritis pas in een vergevorderd stadium wordt gediagnosticeerd. Het is zelden het eerste waaraan een arts denkt" - Dr. Kristof Thevissen
"Voor je aan reumatoïde artritis denkt, overweeg je andere hypothesen," zegt dr. Thevissen. “We bekijken eerst de meer waarschijnlijke factoren van gewrichtspijn:
‘Ben je overwerkt?’
‘Komt het door te sporten?’
Ontstekingsziekten komen pas op de laatste plaats.”
Léon, die eerst de diagnose artrose had gekregen, getuigt: "Op je 35ste is het moeilijk te geloven dat je artrose hebt. Maar op een ochtend werd ik wakker met een volledig geblokkeerd linkerbeen en ik moest naar de spoeddienst. Na drie dagen besefte ik dat ik mijn toenmalige job niet verder zou kunnen uitoefenen.
Maar het heeft wel 10 jaar geduurd voor ik de juiste diagnose kreeg. Ik heb 10 jaar van mijn leven verloren door pijn en lijden. Artrose, artritis, jicht, reuma: voor de overgrote meerderheid van de mensen is dat hetzelfde. Maar dat klopt totaal niet.”
"Laattijdige diagnoses komen ook doordat de ziekte in eerste instantie een sluimerend bestaan leidt”, zegt dr. Thevissen. “In het begin is er een rustige fase met hier en daar een gezwollen gewricht. Doorheen de tijd wordt het erger en pas dan ga je je zorgen maken. Het is onze ambitie om patiënten vroeg te diagnosticeren, op het moment dat de ziekte nog niet goed zichtbaar is. Dit om de behandeling op tijd te starten, want dat is cruciaal. Hoe eerder we beginnen, hoe beter we de ziekte onder controle krijgen.”